เว็บสล็อตแตกง่าย ถึงเวลาแล้วที่มหาวิทยาลัยจะต้องชินกับความจริงที่ว่าความทุกข์ยากทางการเงินหรือแม้กระทั่งการล้มละลายเป็นความเสี่ยงที่แท้จริงสำหรับหลาย ๆคน เหตุผลมีมากมาย ตั้งแต่สถาบันที่คู่แข่งผลักกำแพงไปจนถึงวิกฤตด้านชื่อเสียง เช่น การสูญเสียการรับรองคุณภาพและการลดอันดับอันดับซึ่งทำให้ทรัพยากรทางการเงินหมดไปผลที่ตามมาคือการบีบงบประมาณที่มักจะนำไปสู่โปรแกรมการลดต้นทุนและรายได้ที่ลดลงอีกเมื่อตลาดประเมินคุณภาพของข้อเสนอบริการอีกครั้ง ในสภาพแวดล้อมนี้ การจัดการปัจจัยเสี่ยงของสถาบันมีความสำคัญ
และหน่วยงานกำกับดูแลกำหนดให้ใช้ทะเบียนความเสี่ยงที่เรียกว่า ‘อาวุธทางเลือก’
แต่สถาบันต่างๆ ใช้ทะเบียนความเสี่ยงอย่างถูกต้องและมาตรฐานขั้นต่ำอย่างไร?
ง่ายเกินไป
ในรูปแบบพื้นฐานที่สุด การลงทะเบียนความเสี่ยงสามารถดูได้ว่าเป็นบัญชีแยกประเภทอย่างง่ายของความเสี่ยงที่สถาบันอุดมศึกษาเผชิญอยู่ ณ จุดใดเวลาหนึ่ง
ความเสี่ยงจำแนกตามประเภททั่วไป เช่น ความเสี่ยงด้านปฏิบัติการ (เช่น แรนซัมแวร์โจมตีมหาวิทยาลัยมาสทริชต์ปี 2019) ความเสี่ยงจากเหตุการณ์ (เช่น น้ำท่วมมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ในปี 2554) ความเสี่ยงด้านชื่อเสียงและกฎหมาย (เช่น การล่วงละเมิดทางเพศ) กรณีที่เกิดขึ้นกับมหาวิทยาลัยหลายแห่งในสหรัฐฯ ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา) และความเสี่ยงทางการเงิน (เช่น ความเสี่ยงด้านรายได้ที่มหาวิทยาลัยเอกชนในอาร์เจนตินาต้องเผชิญเนื่องจากภาวะเงินเฟ้อรุนแรงที่เร่งตัวขึ้นในปี 2018-9)
จากนั้นจึงประเมินปัจจัยเสี่ยงแต่ละรายการโดยพิจารณาจากโอกาสและผลกระทบโดยใช้เมตริก Likert ตามลำดับ ทะเบียนยังระบุรายชื่อเจ้าของความเสี่ยงและผู้จัดการความเสี่ยง รวมถึงข้อมูลว่าต้องจัดการความเสี่ยงอย่างไร และมีการประเมินขอบเขตว่าบรรลุวัตถุประสงค์การจัดการใด และจำเป็นต้องดำเนินการอย่างเร่งด่วนหรือไม่
สมมติว่าโอกาสและผลกระทบของความเสี่ยงได้รับการจัดระดับจาก 1 (‘ต่ำมาก’) ถึง 5 (‘สูงมาก’)
จากนั้นจะสามารถแมปลงในแผนที่ความร้อนความเสี่ยงแบบสองมิติด้วยจตุภาคความเสี่ยง 5×5 ความรุนแรงของความเสี่ยงแต่ละอย่างจะถูกตั้งค่าสถานะโดยใช้ระบบสัญญาณไฟจราจรที่มีคะแนน ‘สูงมาก’ สำหรับทั้งคู่ที่นำไปสู่รหัสสีแดง ซึ่งแสดงถึงอันตรายสำหรับสถาบันหากไม่ได้รับการจัดการอย่างระมัดระวัง
ความน่าดึงดูดใจของการลงทะเบียนความเสี่ยงตามที่อธิบายไว้ข้างต้นมาจากความเรียบง่ายที่เข้าใจง่าย พวกเขามีสัมผัสและความรู้สึกของรายการสิ่งที่ต้องทำ แต่ไม่มีใครแนะนำอย่างจริงจังว่ารายการสิ่งที่ต้องทำมีคุณสมบัติเป็นเครื่องมือในการจัดการใช่ไหม ประการหนึ่ง การลงทะเบียนความเสี่ยงจำเป็นต้องมีตัวบอกความเสี่ยงเพิ่มเติมเพื่อให้มีความหมาย สิ่งเหล่านี้รวมถึง:
• ระดับความเปราะบาง: สิ่งนี้แสดงให้เห็นว่าความเสี่ยงเฉพาะที่อาจเป็นอันตรายสำหรับองค์กร ตัวอย่างเช่น คณาจารย์ที่ดำเนินการวิจัยอย่างผิดจรรยาบรรณคือประเด็นเล็กๆ เมื่อเทียบกับกลุ่มวิจัยภายในโรงเรียนที่มีการประพันธ์กิตติมศักดิ์เพื่อขายเป็นเงิน
• ความเร็วของการโจมตี: สิ่งนี้บ่งชี้ว่าความเสี่ยงที่ผิดพลาดจบลงที่หน้าประตูของสถาบันได้เร็วเพียงใด เมื่อแผ่นดินไหวในไครสต์เชิร์ชในปี 2554 ปิดการใช้งานโครงสร้างพื้นฐานของมหาวิทยาลัยก่อนเปิดภาคเรียน ผลกระทบเกิดขึ้นทันที ทำให้ทั้งสถาบันต้องเปลี่ยนเป็นโหมดวิกฤตในทันที เว็บสล็อต , สล็อตแตกง่าย
