ไม่พบเลนส์ขยายที่ทรงพลังที่สุดตัวหนึ่งบนโลก เลนส์นี้สร้างขึ้นจากดวงดาว ก๊าซ และสสารมืด และอยู่ห่างออกไปประมาณ 4 พันล้านปีแสง ในขณะที่นักดาราศาสตร์มองดูมัน พวกเขากำลังค้นหาเมล็ดของกาแลคซีที่กระจัดกระจายไปทั่วจักรวาลเมื่อกว่า 13 พันล้านปีก่อนเลนส์นี้รู้จักกันในชื่อ Abell 2744 ซึ่งเป็นมวลรวมของจักรวาลซึ่งมีกาแล็กซีสี่กลุ่มชนกันเพื่อสร้างการรวมตัวขนาดมหึมาที่มีมวลประมาณ 2 พันล้านล้านดวงอาทิตย์( SN: 6/13/15, p. 32 ) แรงโน้มถ่วงจากมวลทั้งหมดจะเปลี่ยนทิศทางของแสงใดๆ ที่พยายามจะลอดผ่าน โค้งงอและโฟกัสไปที่แสงนั้น ทำให้เกิดภาพกาแลคซีที่ใหญ่และสว่างกว่าที่อยู่ไกลออกไปนอกกระจุกดาว
Abell 2744 มีประโยชน์ในฐานะเครื่องมือทางดาราศาสตร์
เพราะจักรวาลเชื่อฟังทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไปของ Albert Einstein ทฤษฎีดังกล่าวอธิบายว่าแรงโน้มถ่วง มวล อวกาศ และเวลาทำงานร่วมกันอย่างไรเพื่อสร้างจักรวาล เป็นรากฐานของความเข้าใจทางวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับจักรวาล และสำหรับนักดาราศาสตร์ในปัจจุบัน ผลลัพธ์หลักสองประการของทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไป นั่นคือ พลังมวลในการโฟกัสแสงบวกกับระลอกคลื่นในกาลอวกาศที่เกิดขึ้นเมื่อมวลเร่งความเร็ว—เป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพสำหรับการสำรวจจักรวาล เลนส์ยักษ์ในอวกาศคือแนวหน้าของความพยายามในการสำรวจต้นกำเนิดของกาแลคซี ในขณะเดียวกัน คลื่นความโน้มถ่วงที่เข้าใจยากสามารถเผยให้เห็นการชนกันที่มองไม่เห็นระหว่างซากของดาวฤกษ์ เช่น หลุมดำและดาวนิวตรอน
เลนส์และคลื่นความโน้มถ่วงไม่ใช่แนวคิดใหม่ ไอน์สไตน์รู้ว่าทฤษฎี
ของเขาบอกเป็นนัยว่าทั้งสองมีอยู่จริง ในปี 1937 Fritz Zwicky นักดาราศาสตร์ฟิสิกส์ของ Caltech เสนอว่าควรพบเลนส์รอบกาแลคซีขนาดใหญ่บางแห่ง หลายทศวรรษผ่านไปก่อนที่เทคโนโลยีทางดาราศาสตร์จะยืนยันแนวคิดนั้น: จนกระทั่งปี 1979 นักดาราศาสตร์ได้ตรวจพบตัวอย่างในชีวิตจริงของเลนส์โน้มถ่วงในภาพซ้อนของควาซาร์ โดยเหลือบเห็นหัวใจที่ลุกโชติช่วงของดาราจักรคู่กัน ของไฟหน้าที่กำลังจะมาถึง
ไอน์สไตน์คำนวณว่าแรงโน้มถ่วงของดาวดวงหนึ่งจะขยายแสงของดาวฤกษ์ดวงอื่นที่อยู่ไกลออกไปได้อย่างไร แต่เขาให้เหตุผลด้วยว่าโอกาสที่จะได้เห็นดาวดวงหนึ่งมีน้อยมาก ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา การทดลองเลนส์โน้มถ่วงด้วยแสง ซึ่งเป็นหนึ่งในหลายความพยายามในการตรวจจับวัตถุท้องฟ้าที่เคลื่อนที่อยู่ข้างหน้าดาวฤกษ์ในกาแลคซีได้บันทึกเหตุการณ์ที่เป็นไปได้ประมาณ 2,000 เหตุการณ์ต่อปี
Richard Ellis นักดาราศาสตร์ฟิสิกส์จาก European Southern Observatory ในเมือง Garching ประเทศเยอรมนีกล่าวว่า “เป็นเรื่องน่าขบขันที่เลนส์ในปัจจุบันได้รับการเคารพอย่างมาก “ฉันโตพอที่จะจำได้เมื่อมันถูกมองว่าแปลกประหลาด”
ในช่วงสองสามทศวรรษที่ผ่านมา การใช้เลนส์เพื่อศึกษาสิ่งต่างๆ เลนส์ใกล้เคียงบางดวงที่หลอมจากดาวฤกษ์เดี่ยวได้เผยให้เห็นดาวเคราะห์ในดาราจักรของเรา รวมทั้งเด็กกำพร้าสองสามคนที่ล่องลอยผ่านทางช้างเผือกโดยไม่มีดวงอาทิตย์ให้เรียกว่าบ้าน ( SN: 4/4/15, p. 22 ) เลนส์อื่นๆ เช่น Abell 2744 ให้นักดาราศาสตร์มองข้ามจักรวาลเพื่อดูกาแล็กซีที่เติบโตขึ้นในเอกภพยุคแรก
credit : embassyofliberiagh.org northpto.org coachfactorysoutletstoreonline.net royalnepaleseembassy.org cheapshirtscustom.net sylvanianvillage.com prettyshanghai.net partysofa.net coachfactoryoutleuit.net derrymaine.net
